Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

неувяда́емый

1. неўвяда́льны;

2. перен. (бессмертный) бессмяро́тны, неўміру́чы; (немеркнущий) няга́снуты разг., нязга́сны;

неувяда́емая сла́ва неўвяда́льная (бессмяро́тная, неўміру́чая, няга́снучая разг., нязга́сная) сла́ва.

неувяда́ющий прил.

1. нявя́нучы;

2. перен., см. неувяда́емый.

неувя́зка няўвя́зка, -кі ж.; (несогласованность) няўзго́дненасць, -ці ж.

неугаса́емый и неугаси́мый прям., перен. нязга́сны, незгаса́льны;

неугаси́мое жела́ние нязга́снае (незгаса́льнае) жада́нне;

неугаси́мо нареч., прям., перен. нязга́сна, незгаса́льна.

неуго́дно безл., в знач. сказ. непажада́на, нежада́на; нялю́ба;

неуго́дный непажада́ны, нежада́ны; нялю́бы.

неугомо́нно нареч. няўры́мсліва; неўтаймо́ўна, неўтаймава́на; неспако́йна; нясто́мна; непасе́дліва; несціха́на; см. неугомо́нный;

неугомо́нность няўры́мслівасць, -ці ж.; неўтаймо́ўнасць, -ці ж., неўтаймава́насць, -ці ж.; неспако́йнасць, -ці ж.; нясто́мнасць, -ці ж.; непасе́длівасць, -ці ж.; несціха́насць, -ці ж.; см. неугомо́нный;

неугомо́нный няўры́мслівы; неўтаймо́ўны, неўтаймава́ны; (неспокойный) неспако́йны; (неутомимый) нясто́мны; (непоседливый) непасе́длівы; (несмолкаемый) несціха́ны;

неугомо́нный враг няўры́мслівы во́раг;

неугомо́нный ребёнок непасе́длівае (неспако́йнае) дзіця́;

неугомо́нный хара́ктер неспако́йны (няўры́мслівы) хара́ктар;

шуми́т неугомо́нный го́род шумі́ць несціха́ны (нясто́мны) го́рад.