при́знанный
1.
2.
при́знанный
1.
2.
призна́тельно
призна́тельность удзя́чнасць, -ці
призна́тельный удзя́чны.
призна́ть
1. прызна́ць;
призна́ть прави́тельство прызна́ць ура́д;
призна́ть молодо́го писа́теля прызна́ць маладо́га пісьме́нніка;
призна́ть свою́ оши́бку прызна́ць сваю́ памы́лку;
призна́ть здоро́вым прызна́ць здаро́вым;
2. (узнать, опознать)
призна́ть в прохо́жем знако́мого пазна́ць у прахо́жым знаёмага;
ты его́ признаёшь? ты яго́ пазнае́ш?
призна́ться
1. (в чём-л.) прызна́цца;
2.
призна́ться, я испуга́лся прызна́цца, я спало́хаўся.
призово́йI прызавы́;
призово́йII
призо́р / без призо́ра
при́зрак