Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

излуче́ние выпраме́ньванне, -ння ср.;

теплово́е излуче́ние цеплаво́е выпраме́ньванне;

светово́е излуче́ние светлаво́е выпраме́ньванне;

излучённый вы́праменены.

излу́чина ж. лукаві́на, -ны ж., лука́, -кі́ ж.; (изгиб) вы́гін, -ну м., вы́гіб, -бу м.; (излом) зало́м, -му м.;

излу́чистый лукава́ты.

излучи́ть сов.

1. вы́праменіць; (выделить) вы́лучыць;

2. перен. вы́лучыць (што); паве́яць (чым); засвяці́цца (чым); см. излуча́ть;

излучи́ться вы́праменіцца; вы́лучыцца.

излю́бленный аблюбава́ны, упадаба́ны, улюбёны.

изма́занный

1. вы́мазаны, мног. павыма́званы, запэ́цканы, спэ́цканы;

2. зма́заны, вы́мазаны; см. изма́зать;

изма́зать сов., разг.

1. (испачкать) вы́мазаць, мног. павыма́зваць; запэ́цкаць, спэ́цкаць;

2. (израсходовать краску и т. п.) зма́заць, вы́мазаць;

изма́заться разг.

1. (испачкаться) вы́мазацца, мног. павыма́звацца; запэ́цкацца;

2. (о краске и т. п.) зма́зацца, вы́мазацца;