Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

продёргиватьI несов., с.-х. прарыва́ць.

продёргиватьII несов.

1. (сквозь что-л.) прашмо́ргваць; (нитку) праця́гваць, заця́гваць, прасо́ўваць;

2. перен. (протягивать) праця́гваць; (пробирать) прабіра́ць.

продёргиватьсяI несов., страд., с.-х. прарыва́цца.

продёргиватьсяII несов.

1. (о нитке) праця́гвацца, заця́гвацца, прасо́ўвацца; (сквозь что-л.) прашмо́ргвацца;

2. страд. прашмо́ргвацца; праця́гвацца, заця́гвацца, прасо́ўвацца; прабіра́цца; см. продёргиватьII.

продёрнутый

1. прашмаргну́ты; праця́гнуты, заця́гнуты, прасу́нуты;

2. праця́гнуты, прабра́ны; см. продёрнуть;

продёрнуть сов.

1. (сквозь что-л.) прашмаргну́ць; (нитку) працягну́ць, зацягну́ць; прасу́нуць;

2. перен. (протянуть) працягну́ць; (пробрать) прабра́ць;

продёрнуться працягну́цца, зацягну́цца, прасу́нуцца.

продикто́ванный прям., перен. прадыктава́ны;

продиктова́ть сов., прям., перен. прадыктава́ць.

продира́ние

1. прадзіра́нне, -ння ср.;

2. прабіра́нне, -ння ср.; см. продира́ть;