Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

протопта́ть сов., в разн. знач. пратапта́ць, мног. папрато́птваць;

протопта́ться разг. пратапта́цца.

проторгова́ть сов.

1. (понести убыток, проторговаться) разг. пратаргава́цца;

2. (некоторое время) прагандлява́ць;

проторгова́л неде́лю апельси́нами прагандлява́ў ты́дзень апельсі́намі;

проторгова́ться

1. (потерпеть убыток) разг. пратаргава́цца;

фи́рма совсе́м проторгова́лась фі́рма зусі́м пратаргава́лася;

2. (торговаться некоторое время) пратаргава́цца;

проторгова́лся би́тый час пратаргава́ўся цэ́лую гадзі́ну;

проторго́вываться несов. пратарго́ўвацца; см. проторгова́ться 1.

проторённый прич., прил. пракла́дзены, прае́зджаны, пратапта́ны;

по проторённой доро́жке па пратапта́най даро́жцы (сце́жцы) (ісці́ і да таго́ падо́бнае).

про́тори ед. нет, уст. про́тары, -раў;

про́тори и убы́тки про́тары і стра́ты.

протори́ть сов. пракла́сці, прае́здзіць, пратапта́ць.

проторча́ть сов., прост. пратырча́ць, пратарча́ць.

проторя́ть несов. праклада́ць, прае́зджваць, прато́птваць.