протоло́чь
Verbum
анлайнавы слоўнікпротолчённый прато́ўчаны.
протоми́ть
1. (промучить) праму́чыць; прамардава́ць;
2.
протоми́ться
1. праму́чыцца; прамардава́цца;
2.
прото́н
протоне́ма
протонеоли́т
прото́нный прато́нны;
прото́нная терапи́я
прото́нный синхротро́н
прото́пать
протопи́тьI