предузна́ть
Verbum
анлайнавы слоўнікпредуказа́ние
предумы́шленно
предумы́шленность наўмы́снасць, -ці
предумы́шленный наўмы́сны;
предумы́шленный посту́пок наўмы́сны ўчы́нак.
предупреди́тельно
предупреди́тельность ла́ска́васць, -ці
предупреди́тельный
1. (любезный) ла́ска́вы, мі́лы; (вежливый) даліка́тны, ве́тлівы; (внимательный) ува́жлівы; (услужливый) паслу́жлівы; (искательный) ліслі́вы;
предупреди́тельный челове́к ла́ска́вы (ве́тлівы, прыя́зны, даліка́тны, ува́жлівы) чалаве́к;
предупреди́тельное отноше́ние ла́ска́выя (даліка́тныя, добразычлі́выя, ува́жлівыя, паслу́жлівыя) адно́сіны;
2. (заранее извещающий) папераджа́льны; паведамля́льны;
предупреди́тельный сигна́л папераджа́льны сігна́л;
3. (предохранительный) папераджа́льны;
предупреди́тельный ремо́нт папераджа́льны рамо́нт.
предупреди́ть
1. (заранее известить) папярэ́дзіць; паве́даміць (зара́ней); перасцерагчы́ (ад чаго);
предупреди́ть об опа́сности папярэ́дзіць аб небяспе́цы, перасцерагчы́ ад небяспе́кі;
2. (предотвратить) прадухілі́ць; адхілі́ць; папярэ́дзіць;
предупреди́ть пожа́р прадухілі́ць (папярэ́дзіць) пажа́р;
предупреди́ть несча́стье прадухілі́ць (папярэ́дзіць) няшча́сце;
3. (опередить) апярэ́дзіць, вы́перадзіць;
предупреди́ть собы́тия апярэ́дзіць (вы́перадзіць) падзе́і;
предупрежда́ть
1. (заранее извещать) папярэ́джваць; паведамля́ць (зара́ней); перасцерага́ць (ад чаго);
2. (предотвращать) прадухіля́ць, адхіля́ць; папярэ́джваць;
3. (опережать) апярэ́джваць, выпярэ́джваць;
предупрежда́ть чьи́-л. жела́ния папярэ́джваць чые́-не́будзь жада́нні;