Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

источникове́дческий крыніцазна́ўчы.

исто́шный разг. не́мы;

крича́ть исто́шным го́лосом крыча́ць не́мым го́ласам.

истоща́лый схудне́лы, змардава́ны, знясі́лены.

истоща́тьI несов.

1. (изнурять) мардава́ць; знясі́льваць;

2. (о почве) спусташа́ць, спусто́шваць, абяспло́джваць, высі́льваць;

3. (исчерпывать) вычэ́рпваць; выдатко́ўваць; расхо́даваць;

истоща́ть запа́сы вычэ́рпваць (выдатко́ўваць, расхо́даваць) запа́сы.

истоща́тьII сов. (похудеть) разг. схудне́ць, пахудзе́ць; (ослабеть) аслабе́ць; (осунуться) змарне́ць.

истоща́ться несов.

1. (доходить до потери сил) мардава́цца; знясі́львацца;

2. (терять плодородность — о почве) спусташа́цца, спусто́швацца, абяспло́джвацца, высі́львацца;

3. (исчерпываться) вычэ́рпвацца; выдатко́ўвацца, расхо́давацца;

4. (о терпении) канча́цца, зака́нчвацца;

5. страд. мардава́цца; знясі́львацца; спусташа́цца, спусто́швацца, абяспло́джвацца, высі́львацца; вычэ́рпвацца; выдатко́ўвацца; расхо́давацца, см. истоща́тьI.

истоще́ние

1. (изнурение) змардава́нне, -ння ср.; (потеря сил) знясі́ленне, -ння ср.;

2. (о почве) спусташэ́нне, -ння ср., абяспло́джванне, -ння ср., высі́льванне, -ння ср.;

3. (исчерпывание) вычарпа́нне, -ння ср.; выдаткава́нне, -ння ср.; расхо́даванне, -ння ср.;

истощённость

1. змардава́насць, -ці ж.; знясі́ленасць, -ці ж.; схудне́ласць, -ці ж.; змарне́ласць, -ці ж.;

2. спусто́шанасць, -ці ж., абяспло́джанасць, -ці ж.; см. истощённый;

истощённый

1. змардава́ны, знясі́лены; (похудевший) схудне́лы; (осунувшийся) змарне́лы;

2. спусто́шаны, абяспло́джаны, вы́сілены;

3. вы́чарпаны; вы́даткаваны; расхо́даваны, см. истощи́ть;

истощи́ть сов.

1. (изнурить) змардава́ць; знясі́ліць;

2. (о почве) спусто́шыць, абяспло́дзіць, вы́сіліць;

3. (исчерпать) вы́чарпаць; (израсходовать) вы́даткаваць; зрасхо́даваць;