источникове́дческий крыніцазна́ўчы.
Verbum
анлайнавы слоўнікисто́шный
крича́ть исто́шным го́лосом крыча́ць не́мым го́ласам.
истоща́лый схудне́лы, змардава́ны, знясі́лены.
истоща́тьI
1. (изнурять) мардава́ць; знясі́льваць;
2. (о почве) спусташа́ць, спусто́шваць, абяспло́джваць, высі́льваць;
3. (исчерпывать) вычэ́рпваць; выдатко́ўваць; расхо́даваць;
истоща́ть запа́сы вычэ́рпваць (выдатко́ўваць, расхо́даваць) запа́сы.
истоща́тьII
истоща́ться
1. (доходить до потери сил) мардава́цца; знясі́львацца;
2. (терять плодородность — о почве) спусташа́цца, спусто́швацца, абяспло́джвацца, высі́львацца;
3. (исчерпываться) вычэ́рпвацца; выдатко́ўвацца, расхо́давацца;
4. (о терпении) канча́цца, зака́нчвацца;
5.
истоще́ние
1. (изнурение) змардава́нне, -ння
2. (о почве) спусташэ́нне, -ння
3. (исчерпывание) вычарпа́нне, -ння
истощённость
1. змардава́насць, -ці
2. спусто́шанасць, -ці
истощённый
1. змардава́ны, знясі́лены; (похудевший) схудне́лы; (осунувшийся) змарне́лы;
2. спусто́шаны, абяспло́джаны, вы́сілены;
3. вы́чарпаны; вы́даткаваны; расхо́даваны,
истощи́ть
1. (изнурить) змардава́ць; знясі́ліць;
2. (о почве) спусто́шыць, абяспло́дзіць, вы́сіліць;
3. (исчерпать) вы́чарпаць; (израсходовать) вы́даткаваць; зрасхо́даваць;