Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прижива́л разг., уст., см. прижива́льщик;

прижива́лка нахле́бніца, -цы ж.; (дармоедка) дармае́дка, -кі ж.;

прижива́льщик уст. нахле́бнік, -ка м.; (дармоед) дармае́д, -да м.;

прижива́льщица уст. нахле́бніца, -цы ж.; (дармоедка) дармае́дка, -кі ж.

прижива́ть несов., разг. прыжыва́ць.

прижива́ться несов.

1. прыжыва́цца; (осваиваться) асво́йвацца; (привыкать) прывыка́ць;

2. (о растениях) прыжыва́ць, прыжыва́цца; (приниматься) прыма́цца.

приживи́ть сов. прыжыві́ць; (прирастить) прырасці́ць;

приживи́ться прыжы́ць, мног. папрыжыва́ць, прыжы́цца, мног. папрыжыва́цца; (прирасти) прырасці́, мног. папрыраста́ць; (срастись) зрасці́ся, мног. пазраста́цца.

прижи́вка ж., разг., приживле́ние ср.

1. (действие) прыжыўле́нне, -ння ср.; прыро́шчванне, -ння ср.; см. приживи́ть;

2. (состояние) прыжыва́нне, -ння ср.; прыраста́нне, -ння ср.; зраста́нне, -ння ср.; см. приживи́ться;

прижи́влённый прыжы́ўлены; прыро́шчаны;