Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прослои́ться праслаі́цца, прапластава́цца.

просло́й м., геол. прасло́й, -ло́ю м.;

просло́йка ж.

1. (действие) прасло́йка, -кі ж., прасло́йванне, -ння ср., прапласто́ўванне, -ння ср.;

2. в др. знач. прасло́йка, -кі ж.;

в бе́лом мра́море бы́ли просло́йки други́х цвето́в у бе́лым ма́рмуры былі́ прасло́йкі і́ншых ко́лераў.

прослоня́ться сов. (провести какое-л. время в бесцельном хождении), разг. прасланя́цца, прасно́ўдацца, прабадзя́цца, правалэ́ндацца.

прослужи́ть сов., в разн. знач. праслужы́ць;

он прослужи́л де́сять лет ён праслужы́ў дзе́сяць год;

ружьё прослужи́ло охо́тнику мно́го лет стрэ́льба праслужы́ла паляўні́чаму шмат год.

прослу́шанный

1. праслу́ханы; вы́слуханы;

2. праслу́ханы, недачу́ты; см. прослу́шать;

прослу́шать сов.

1. праслу́хаць; (выслушать) вы́слухаць;

2. (не услышать) разг. праслу́хаць, недачу́ць;

прослу́шивание праслу́хванне, -ння ср., праслухо́ўванне, -ння ср.;

прослу́шивать несов.

1. праслу́хваць, праслухо́ўваць; (выслушивать) выслу́хваць, выслухо́ўваць;

2. (не слышать) праслу́хваць, праслухо́ўваць, недачува́ць;

прослу́шиваться страд.

1. праслу́хвацца, праслухо́ўвацца;

2. выслу́хвацца, выслухо́ўвацца; см. прослу́шивать.