Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

просквози́ть сов., безл., разг. праня́ць ве́трам; (продуть) прадзьму́ць;

её просквози́ло яе́ праняло́ ве́трам (прадзьму́ла).

проскита́ться сов. правандрава́ць; разг. працяга́цца, разг. прабадзя́цца.

просклоня́ть сов., грам. праскланя́ць.

проско́бленный праскрэ́бены, мног. папраскраба́ны, папраскрэ́баны.

проскобли́ть сов.

1. праскрэ́бці, мног. папраскраба́ць, папраскрэ́бваць;

2. (некоторое время) праскрэ́бці.

проско́к в разн. знач. праско́к, -ку м.

проскользи́ть сов., прям., перен. праслі́згаць.

проскользну́ть сов.

1. (скользя, пройти, проехать) праслізну́ць;

2. (пробраться) прашмыгну́ць;

проскользну́ть незаме́тно прашмыгну́ць непрыме́тна;

3. перен. (проскочить) праско́чыць; (промелькнуть) прамільгну́ць;

в его́ слова́х проскользну́л упрёк у яго́ сло́вах прамільгну́ў дако́р.

проскоми́дия церк. праскамі́дыя, -дыі ж.

проскочи́ть сов., в разн. знач. праско́чыць; (промчаться — ещё) прамча́цца;

он проскочи́л ми́мо меня́ ён праско́чыў (прамча́ўся) мі́ма мяне́;

ко́нный разъе́зд проскочи́л в лес че́рез го́рное уще́лье ко́нны раз’е́зд праско́чыў у лес праз го́рную цясні́ну;

моне́та проскочи́ла в щёлку мане́та праско́чыла ў шчы́ліну;

в корректу́ре проскочи́ло не́сколько оши́бок разг. у карэкту́ры праско́чыла не́калькі памы́лак.