Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

проси́живаться страд. прасе́джвацца.

про́синь про́сінь, -ні ж.

проси́тель уст. прасі́цель, -ля м., про́сьбіт, -та м.;

проси́тельница прасі́целька, -кі ж., про́сьбітка, -кі ж.;

проси́тельный прасі́цельны, про́сьбітны;

проси́тельский прасі́цельскі;

проси́тельство прасі́цельства, -ва ср.

проси́ть несов.

1. в разн. знач. прасі́ць;

проси́ть по́мощи прасі́ць дапамо́гі (рату́нку);

проси́ть за бра́та прасі́ць за бра́та;

проси́ть до́рого за ло́шадь разг. прасі́ць до́рага за каня́;

2. (приглашать) прасі́ць, запраша́ць;

3. (милостыню) жабрава́ць;

проси́ть че́стью прасі́ць па-до́браму;

ми́лости про́сим бу́дзьце ласка́вы, калі́ ла́ска;

прошу́ (вас) прашу́ (вас);

прошу́ поко́рнейше прашу́ пако́рна (шчы́ра);

проси́ть руки́ уст. прасі́ць рукі́ (сва́тацца);

проси́ться прям., перен. прасі́цца;

проси́ться в о́тпуск прасі́цца ў адпачы́нак;

пейза́ж так и про́сится на карти́ну пейза́ж так і про́сіцца на карці́ну.

просия́ть сов.

1. (начать сиять) заззя́ць; (начать светиться) засвяці́ць; (начать блестеть) заблішча́ць; (начать сверкать) зазіхаце́ць;

2. перен. (стать радостным) заззя́ць;

3. (какое-то время) праззя́ць; празіхаце́ць; прасвяці́ць.