проро́чество праро́цтва, -ва ср.;
проро́чествовать несов. праро́чыць;
проро́чить несов. праро́чыць;
проро́чица праро́чыца, -цы ж.
проруба́ние
1. прасяка́нне, -ння ср.;
2. прару́бліванне, -ння ср.; см. проруба́ть;
проруба́ть несов.
1. в разн. знач. прасяка́ць;
2. горн. прару́бліваць; см. проруби́ть;
проруба́ться
1. в разн. знач. прасяка́цца;
2. горн. прару́блівацца; см. проруби́ться;
3. страд. прасяка́цца; прару́блівацца; см. проруба́ть;
проруби́ть сов.
1. в разн. знач. прасячы́, мног. папрасяка́ць;
проруби́ть сте́ну прасячы́ сцяну́;
проруби́ть окно́ прасячы́ акно́;
проруби́ть про́секу прасячы́ прасе́ку;
2. горн. прарубі́ць;
проруби́ться
1. в разн. знач. прасячы́ся;
проруби́ться сквозь ча́щу ле́са прасячы́ся праз гушча́р ле́су;
ко́нница проруби́лась сквозь ряды́ неприя́теля ко́нніца прасе́клася праз рады́ непрыя́целя;
2. горн. прарубі́цца.
прору́бка ж.
1. прасячэ́нне, -ння ср.; неоконч. прасяка́нне, -ння ср.;
2. прару́бка, -кі ж., прару́бліванне, -ння ср.; см. проруба́ть;