Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

преклоне́ние ср.

1. (действие) книжн., уст., высок. паклане́нне, -ння ср., схіле́нне, -ння ср.; неоконч. схіля́нне, -ння ср.; кле́нчанне, -ння ср.; см. преклони́ть, преклоня́ть;

2. (чувство уважения) глыбо́кая паша́на (пава́га), пачуццё глыбо́кай паша́ны (пава́гі); паклане́нне, -ння ср. (перад чым);

преклоне́ние пе́ред герои́змом наро́да паклане́нне пе́рад гераі́змам наро́да;

3. (раболепство) нізкапакло́нства, -ва ср.;

преклонённый схі́лены;

преклони́ть сов.

1. книжн., уст. схілі́ць;

2. перен., высок. схілі́ць; см. преклоня́ть;

преклони́ть коле́на (коле́ни) стаць на кале́ні, укле́нчыць;

преклони́ться схілі́цца; см. преклоня́ться 1.

прекло́нность ста́расць, -ці ж., старэ́часць, -ці ж., пастарэ́ласць, -ці ж.;

прекло́нный стары́, старэ́чы, пастарэ́лы;

прекло́нный во́зраст стары́ (старэ́чы, пастарэ́лы) узро́ст;

прекло́нные го́ды стары́я (старэ́чыя) гады́.

преклоня́ть несов.

1. (почтительно наклонять) высок. схіля́ць;

преклоня́ть го́лову схіля́ць галаву́;

2. перен. (убеждать) книжн., уст. схіля́ць;

преклоня́ть на свою́ сто́рону схіля́ць на свой бок;

преклоня́ть коле́на (коле́ни) высок. схіля́ць кале́ні, станаві́цца на кале́ні, кле́нчыць;

преклоня́ться

1. прям., перен. схіля́цца;

2. (испытывать чувство глубокого почтения) пакланя́цца;

3. страд. схіля́цца; см. преклоня́ть.

прекосло́вие пярэ́чанне, -ння ср.;

без прекосло́вия без пярэ́чання;

прекосло́вить несов., уст. пярэ́чыць.