Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пропрева́ть несов. праправа́ць.

пропре́ть сов.

1. прапрэ́ць; (стать готовым — ещё) упрэ́ць;

2. (пропотеть) прост. спаце́ць, прапаце́ць;

3. (некоторое время) прапрэ́ць.

пропря́сть сов. прапра́сці.

про́пуск м.

1. в разн. знач. про́пуск, -ку м.; (о действии — ещё) прапуска́нне, -ння ср.;

чита́ть с про́пусками чыта́ць з про́пускамі;

посеща́ть ле́кции без про́пусков наве́дваць ле́кцыі без про́пускаў;

2. (документ) про́пуск, -ка м.;

предъяви́ть про́пуск паказа́ць (прад’яві́ць) про́пуск;

пропуска́ть несов., в разн. знач. прапуска́ць;

бума́га пропуска́ет черни́ла папе́ра прапуска́е чарні́ла;

столо́вая пропуска́ет ты́сячи посети́телей стало́вая прапуска́е ты́сячы наве́двальнікаў;

пропуска́ть ле́нту че́рез пе́тлю прапуска́ць сту́жку праз пятлю́;

пропуска́ть дете́й вперёд прапуска́ць дзяце́й упе́рад;

пропуска́ть слова́ при чте́нии прапуска́ць сло́вы пры чыта́нні;

пропуска́ть заня́тия прапуска́ць заня́ткі; см. пропусти́ть;

пропуска́ться страд. прапуска́цца;

пропускни́к мед. прапускні́к, -ка́ м.;

пропускно́й прапускны́;

пропускна́я бума́га прамака́тка, прамака́льная папе́ра;

пропускна́я спосо́бность спец. прапускна́я здо́льнасць.

пропусти́ть сов., в разн. знач. прапусці́ць, мног. папрапуска́ць; см. пропуска́ть;

пропусти́ть ми́мо уше́й прапусці́ць між вушэ́й; прапусці́ць паўз ву́ха;

никого́ не пропусти́ть ніко́га не прапусці́ць.

пропутеше́ствовать сов. правандрава́ць.