Verbum

пропи́ска в разн. знач. прапі́ска, -кі ж.;

постоя́нная пропи́ска пастая́нная прапі́ска;

вре́менная пропи́ска часо́вая прапі́ска;

листки́ для пропи́ски лісткі́ для прапі́скі;

получи́ть пропи́ску атрыма́ць прапі́ску.

прописно́й

1. (о буквах) вялі́кі;

прописно́е Л вялі́кае Л;

2. (для прописки) прапісны́;

прописно́й листо́к прапісны́ лісто́к;

3. (всем известный) прапісны́;

прописна́я и́стина, мора́ль прапісна́я і́сціна, мара́ль.

пропи́сочный канц. прапі́сачны;

пропи́сывание прапі́сванне, -ння ср.;

пропи́сывать несов., в разн. знач. прапі́сваць; см. прописа́ть;

пропи́сываться возвр., страд. прапі́свацца.

про́пись в разн. знач. про́пісь, -сі ж.;

учи́ться писа́ть по про́писям вучы́цца піса́ць па про́пісях;

написа́ть число́ про́писью напіса́ць лі́чбу про́піссю.

пропита́ние ср.

1. (действие) пракармле́нне, -ння ср., прахарчава́нне, -ння ср.; неоконч. прахарчо́ўванне, -ння ср.;

2. (прокормление) пражы́так, -тку м., пражыццё, -цця́ ср.; (пища) харч, род. ха́рчу м.

пропи́танный

1. (увлажнённый) прамо́чаны;

2. (насыщенный) прася́кнуты, насы́чаны; см. пропита́ть​^II.

пропита́ть​^I сов., разг. пракармі́ць;

пропита́ть семью́ пракармі́ць сям’ю́.