Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

любозна́тельный ціка́ўны; (пытливый) дапы́тлівы.

любо́й

1. прил. любы́, ко́жны; (всякий) уся́кі; (каждый) ко́жны;

любо́й цено́й любо́й цано́й;

в любо́е вре́мя у любы́ час;

2. сущ. любы́, -бо́га м., ко́жны, -нага м.;

любо́й из вас любы́ з вас.

любопы́тничать несов., разг. ціка́віцца;

любопы́тно нареч., безл., в знач. сказ. ціка́ва;

любопы́тный

1. прил. (отличающийся любопытством) ціка́ўны; (любознательный) дапы́тлівы; (заинтересованный) заціка́ўлены;

2. прил. (интересный) ціка́вы;

любопы́тство ср. ціка́ўнасць, -ці ж.; дапы́тлівасць, -ці ж.; заціка́ўленасць, -ці ж.;

любопы́тствовать несов. ціка́віцца;

любопы́тствующий прил. ціка́ўны.

лю́бушка ласк., фольк. лю́бка, -кі ж., лю́бачка, -кі ж.

Лю́бча г.п. Лю́бча, -чы ж.