Verbum

истёсываться страд. счэ́свацца.

и́стина

1. і́сціна, -ны ж.;

расходи́ться с и́стиной не адпавяда́ць і́сціне;

2. (правда) пра́ўда, -ды ж.;

и́стинно нареч. сапраўды́;

и́стинность праўдзі́васць, -ці ж., сапра́ўднасць, -ці ж.

и́стинный праўдзі́вы, сапра́ўдны; (неподдельный — ещё) шчы́ры;

и́стинная любо́вь шчы́рае (сапра́ўднае) каха́нне;

и́стинная пра́вда шчы́рая пра́ўда;

и́стинный друг шчы́ры (сапра́ўдны) ся́бар.

истира́ненный заму́чаны; замардава́ны, зму́чаны;

истира́нить разг. заму́чыць; замардава́ць, зму́чыць.

истира́ть несов., в разн. знач. сціра́ць; см. истере́ть;

истира́ться возвр., страд. сціра́цца.

исти́ца юр. ісці́ца, -цы ж.