бедова́ть несов., обл. гарава́ць, цярпе́ць няста́чу.
бедо́вый разг. адча́йны, сме́лы, гарэ́зны, сваво́льны; разг. (редко) бядо́вы.
бедоку́р разг. праку́да, -ды м., праку́днік, -ка м.; (озорник) гарэ́за, -зы м., гарэ́знік, -ка м., сваво́льнік, -ка м.;
бедоку́рить несов. праку́дзіць, гарэ́заваць, сваво́ліць;
бедоку́рка праку́дніца, -цы ж., гарэ́за, -зы ж., гарэ́зніца, -цы ж., сваво́льніца, -цы ж.
бедола́га м. и ж., прост. бедачы́на, -ны м., гаро́тнік, -ка м., гаро́тніца, -цы ж., небара́ка, -кі м. и ж.
бедрене́ц бот. бядры́нец, -нцу м.
бе́дренный анат. сцегнавы́;
бе́дренная кость сцегнава́я косць.
бедро́ ср.
1. (часть ноги) бядро́, -ра́ ср., сцягно́, -на́ ср.; (верхняя часть бедра) клуб, род. клу́ба м., мн. клубы́, -бо́ў;
широ́кие бёдра шыро́кія клубы́;
ру́ки на бёдра спорт. ру́кі ў бо́кі;
2. (часть туши) кумпя́к, -ка́ м.; сцягня́к, род. сцегняка́ м.
бе́дственный бядо́тны, гаро́тны, няшча́сны;
бе́дственное положе́ние бядо́тнае стано́вішча;