презира́ться страд.
1. пагарджа́цца;
2. пагарджа́цца; грэ́бавацца; см. презира́ть.
презре́ние ср. пага́рда, -ды ж.
презре́нный
1. прич. занядба́лы, пагарджа́ны; пагрэ́баваны; см. презре́ть;
2. прил. (отвратительный) агі́дны; (мерзкий) паску́дны; (никчёмный) нікчэ́мны; (жалкий) нікчэ́мны, няшча́сны;
презре́нный раб нікчэ́мны (няшча́сны) раб;
◊
презре́нный мета́лл шутл. нікчэ́мны мета́л.
презре́ть сов., книжн. занядба́ць (каго, што), адне́сціся з пага́рдай (да каго, чаго); (пренебречь) пагрэ́баваць (кім, чым).
презри́тельно нареч. пага́рдліва;
презри́тельность пага́рдлівасць, -ці ж.;
презри́тельный пага́рдлівы.
презу́мпция книжн., юр. прэзу́мпцыя, -цыі ж.
преиму́щественно нареч. перава́жна;
преиму́щественный перава́жны;