Verbum

леги́рующий прил. легірава́льны.

легислати́вный легіслаты́ўны;

легислату́ра юр. легіслату́ра, -ры ж.

легитима́ция юр. легітыма́цыя, -цыі ж.;

легитими́зм полит. легітымі́зм, -му м.;

легитимизо́ванный легітымізава́ны;

легитимизова́ть сов. и несов. легітымізава́ць;

легитимизова́ться несов., страд. легітымізава́цца;

легитими́ст легітымі́ст, -та м.;

легитими́стка легітымі́стка, -кі ж.;