Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прида́вливаться страд.

1. прыду́швацца; прыціска́цца;

2. прыгнята́цца; см. прида́вливать.

прида́ние нада́нне, -ння ср.;

прида́ние зако́нной си́лы юр. нада́нне зако́ннай сі́лы.

прида́нница ж., уст. няве́ста з паса́гам.

при́данный

1. (усиленный, прибавленный) дада́дзены, прыда́дзены;

2. (сообщённый чему-л.) нада́дзены, прыда́дзены;

3. воен. прыда́дзены; см. прида́ть.

прида́ное ср.

1. паса́г, -гу м.;

2. (комплект белья) прыда́нае, -нага ср.

прида́тковый прыда́ткавы;

прида́ток в разн. знач. прыда́так, -тка м.;

прида́точный прыда́ткавы, прыда́тачны;

прида́точное предложе́ние грам. дада́ны сказ.

прида́ть сов.

1. (усилить, прибавить) дада́ць, прыда́ць;

2. (сообщить качество, свойство, вложить какой-л. смысл) нада́ць, прыда́ць; см. придава́ть;

прида́ча ж.

1. (действие) дадава́нне, -ння ср., дада́ча, -чы ж.; прыдава́нне, -ння ср., прыда́ча, -чы ж.;

2. (то, что придано) дада́так, -тку м., прыда́так, -тку м., дада́ча, -чы ж.; (прибавка) прыда́ча, -чы ж.;

в прида́чу у дада́так (у прыда́чу).