Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нагле́ц наха́бнік, -ка м.;

наглеца́ разг. наха́бнасць, -ці ж.;

с наглецо́й з наха́бствам.

на́гло нареч. наха́бна;

держа́ться на́гло трыма́цца наха́бна;

наглова́тый наха́бны.

наглода́ться сов., прост. нагры́зціся.

на́глость ж. наха́бнасць, -ці ж., наха́бства, -ва ср.;

верх на́глости верх наха́бнасці (наха́бства).

наглота́ться сов. наглыта́цца.

наглуми́ться сов., разг. (над кем, чем) наздзе́кавацца (з каго, чаго).

наглупи́ть сов., разг. зрабі́ць (нарабі́ць) глу́пства.

на́глухо нареч. на́глуха.