Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

мяте́жница мяце́жніца, -цы ж.;

мяте́жнический мяце́жніцкі;

мяте́жный мяце́жны.

мя́тлик м., бот. мятлі́ца, -цы ж.; обл. метлюжо́к, -жку́ м.

мя́тник с.-х. муро́г, род. мурагу́ м.

мя́тный мя́тны.

мяту́щийся прил. утрапёны; мяце́жны; неспако́йны.

мя́тый

1. мя́ты; каме́чаны; памя́ты; пакаме́чаны;

мя́тый пар техн. мя́тая па́ра;

2. (раздавленный) ці́сканы, ду́шаны; цёрты, то́ўчаны; паці́снуты, паду́шаны;

3. (замешенный) ме́шаны;

4. (растоптанный) тапта́ны; патапта́ны;

5. (о льне, пеньке) цёрты; мя́ты; см. мять.

мять несов.

1. мяць; (комкать) камячы́ць;

мять бума́гу камячы́ць папе́ру;

2. (давить) ці́скаць, душы́ць; (разминать) це́рці, таўчы́;

мять я́годы це́рці я́гады;

3. (месить) мясі́ць;

мять гли́ну мясі́ць глі́ну;

4. (топтать) тапта́ць;

мять траву́ тапта́ць траву́;

5. (лён, пеньку) це́рці, мяць;

мяться

1. мя́цца; (комкаться) камячы́цца; (давиться) ці́скацца; (разминаться) це́рціся;

2. перен. (смущаться) бянтэ́жыцца, саро́мецца; (запинаться, сбиваться) му́ляцца; запіна́цца;

3. страд. мя́цца; камячы́цца; ці́скацца, душы́цца; це́рціся, таўчы́ся; мясі́цца; тапта́цца; см. мять.