мяте́жница мяце́жніца, -цы
Verbum
анлайнавы слоўнікмяте́жнический мяце́жніцкі;
мяте́жный мяце́жны.
мя́тлик
мя́тник
мя́тный мя́тны.
мяту́щийся
мя́тый
1. мя́ты; каме́чаны; памя́ты; пакаме́чаны;
мя́тый пар
2. (раздавленный) ці́сканы, ду́шаны; цёрты, то́ўчаны; паці́снуты, паду́шаны;
3. (замешенный) ме́шаны;
4. (растоптанный) тапта́ны; патапта́ны;
5. (о льне, пеньке) цёрты; мя́ты;
мять
1. мяць; (комкать) камячы́ць;
мять бума́гу камячы́ць папе́ру;
2. (давить) ці́скаць, душы́ць; (разминать) це́рці, таўчы́;
мять я́годы це́рці я́гады;
3. (месить) мясі́ць;
мять гли́ну мясі́ць глі́ну;
4. (топтать) тапта́ць;
мять траву́ тапта́ць траву́;
5. (лён, пеньку) це́рці, мяць;
мяться
1. мя́цца; (комкаться) камячы́цца; (давиться) ці́скацца; (разминаться) це́рціся;
2.
3.