Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пригу́л с.-х. нагу́л, -лу м.

пригу́ливать несов. нагу́льваць;

пригу́лянный нагуля́ны;

пригуля́ть сов., прост. нагуля́ць.

придава́ть несов.

1. (усиливать, прибавлять) дадава́ць, прыдава́ць;

придава́ть эне́ргии дадава́ць (прыдава́ць) эне́ргіі;

придава́ть бо́дрости дадава́ць (прыдава́ць) бадзёрасці;

придава́ть уве́ренности дадава́ць (прыдава́ць) упэ́ўненасці;

2. (сообщать какое-л. качество, свойство, вкладывать какой-л. смысл) надава́ць, прыдава́ць;

лак придава́л ме́бели блеск лак надава́ў (прыдава́ў) мэ́блі бляск;

придава́ть серьёзное выраже́ние своему́ лицу́ надава́ць (прыдава́ць) сур’ёзны вы́раз свайму́ тва́ру;

я не придава́л э́тому никако́го значе́ния я не надава́ў (прыдава́ў) гэ́таму нія́кага значэ́ння;

придава́ться страд.

1. дадава́цца, прыдава́цца;

2. надава́цца, прыдава́цца; см. придава́ть.

придави́ть сов.

1. прыдушы́ць, мног. папрыду́шваць; (прижать) прыці́снуць, мног. папрыціска́ць;

2. перен., прост. прыгне́сці, прыгнясці́, мног. папрыгнята́ць.

прида́вленность прыгне́чанасць, -ці ж.;

прида́вленный

1. прыду́шаны, мног. папрыду́шваны; (прижатый) прыці́снуты, мног. папрыціска́ны;

2. перен. прыгне́чаны, мног. папрыгнята́ны;

прида́вливать несов.

1. прыду́шваць; (прижимать) прыціска́ць;

2. перен. прыгнята́ць;