Verbum

предупреди́ть сов.

1. (заранее известить) папярэ́дзіць; паве́даміць (зара́ней); перасцерагчы́ (ад чаго);

предупреди́ть об опа́сности папярэ́дзіць аб небяспе́цы, перасцерагчы́ ад небяспе́кі;

2. (предотвратить) прадухілі́ць; адхілі́ць; папярэ́дзіць;

предупреди́ть пожа́р прадухілі́ць (папярэ́дзіць) пажа́р;

предупреди́ть несча́стье прадухілі́ць (папярэ́дзіць) няшча́сце;

3. (опередить) апярэ́дзіць, вы́перадзіць;

предупреди́ть собы́тия апярэ́дзіць (вы́перадзіць) падзе́і;

предупрежда́ть несов.

1. (заранее извещать) папярэ́джваць; паведамля́ць (зара́ней); перасцерага́ць (ад чаго);

2. (предотвращать) прадухіля́ць, адхіля́ць; папярэ́джваць;

3. (опережать) апярэ́джваць, выпярэ́джваць; см. предупреди́ть;

предупрежда́ть чьи́-л. жела́ния папярэ́джваць чые́-не́будзь жада́нні;

предупрежда́ться страд.

1. папярэ́джвацца; паведамля́цца (зара́ней); перасцерага́цца;

2. прадухіля́цца, адхіля́цца; папярэ́джвацца;

3. апярэ́джвацца, выпярэ́джвацца; см. предупрежда́ть;

предупрежде́ние ср.

1. (действие) папярэ́джванне, -ння ср.; паведамле́нне, -ння ср.; перасцяро́га, -гі ж.; прадухіле́нне, -ння ср., адхіле́нне, -ння ср.; апярэ́джанне, -ння ср., выпярэ́джанне, -ння ср.; неоконч. апярэ́джванне, -ння ср.; см. предупреди́ть;

2. (предупреждающее замечание) папярэ́джанне, -ння ср.;

вы́говор с предупрежде́нием вымо́ва з папярэ́джаннем;

предупреждённый

1. (заранее извещённый) папярэ́джаны; паве́дамлены (зара́ней); перасцярэ́жаны;

2. (предотвращённый) прадухі́лены, адхі́лены; папярэ́джаны;

3. (опережённый) апярэ́джаны, вы́пераджаны.

предусма́тривать несов. прадугле́джваць, прадба́чваць;

предусма́триваться страд. прадугле́джвацца, прадба́чвацца;

предусмо́тренный прадугле́джаны, прадба́чаны;

предусмотре́ть сов. прадугле́дзець, прадба́чыць;

предусмотри́тельно нареч. прадба́чліва;