Verbum

миролю́бие ср. міралю́бнасць, -ці ж.

миро́н м., зоол. маро́на, -ны ж., міро́н, -на м., вуса́ч, -ча́ м.

мироно́сица церк., перен., ирон. мірано́сіца, -цы ж.

мироощуще́ние светаадчува́нне, -ння ср., светаўспрыма́нне, -ння ср.

миропозна́ние светапазна́нне, -ння ср.

миропома́зание церк. мірапама́занне, -ння ср.

миропонима́ние ср. светаразуме́нне, -ння ср.; (мировоззрение) светапо́гляд, -ду м.

миросозерца́ние ср. светапо́гляд, -ду м.; светасузіра́нне, -ння ср.;

миросозерца́тельный светапо́глядны; светасузіра́льны.

миротво́рец уст. міратво́рац, -рца м.;