Verbum

мирово́й​^II (примирительный)

1. прил. міравы́;

мирова́я сде́лка міраво́е пагадне́нне;

мирово́й посре́дник ист. міравы́ пасрэ́днік;

2. сущ., ист. міравы́, -во́га м.

мировосприя́тие светаўспрыма́нне, -ння ср.

мирое́д презр. мірае́д, -да м.;

мирое́дский мірае́дскі;

мирое́дство презр. мірае́дства, -ва ср.

мирозда́ние ср.

1. светабудо́ва, -вы ж.;

2. книжн. (Вселенная) Сусве́т, -ту м.;

3. см. мир​^{I 1}.

миро́к

1. (узкий круг людей) гурто́к, -тка́ м.;

2. перен. (узкая область чего-л.) абмежава́ны свет; мале́нькі свет.

миролюби́во нареч. міралюбі́ва, міралю́бна;

миролюби́вость міралюбі́васць, -ці ж., міралю́бнасць, -ці ж.;

миролюби́вый міралюбі́вы, міралю́бны;