Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

безу́держность нястры́мнасць, -ці ж.;

безу́держный нястры́мны.

безукори́зненно нареч. беззага́нна; бездако́рна;

безукори́зненность беззага́ннасць, -ці ж.; бездако́рнасць, -ці ж.;

безукори́зненный беззага́нны; (безупречный) бездако́рны.

безулы́бчивый разг. няўсме́шлівы.

безу́мец

1. (сумасшедший) уст. вар’я́т, -та м.;

2. (безрассудный человек) вар’я́т, -та м., шалёны, -нага м., безразва́жны, -нага м., утрапёны, -нага м.;

безу́мие ср.

1. (сумасшествие) вар’я́цтва, -ва ср.;

2. (безрассудство) вар’я́цтва, -ва ср., шале́нства, -ва ср., безразва́жнасць, -ці ж., утрапёнасць, -ці ж.;

до безу́мия без па́мяці;

безу́мная сущ. вар’я́тка, -кі ж.;

безу́мно нареч.

1. па-вар’я́цку, як вар’я́т, шалёна; безразва́жна, неразу́мна;

2. шалёна, надзвыча́йна, страшэ́нна; ве́льмі мо́цна; см. безу́мный 1, 2;