Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прави́льный (к прави́ло 1) праві́льны.

прави́льщик праві́льшчык, -ка м.;

прави́льщица праві́льшчыца, -цы ж.

прави́тель

1. кіраўні́к, -ка́ м.; праві́цель, -ля м.; (властелин) валада́р, -ра́ м.;

2. (управляющий) ист. кіраўні́к, -ка́ м.; (заведующий) зага́дчык, -ка м.;

прави́тельница праві́цельніца, -цы ж.

прави́тельственный ура́давы;

прави́тельство ср. ура́д, -да м.;

прави́тельствующий уст. пра́вячы;

прави́тельствующий сена́т пра́вячы сена́т.

пра́витьI несов.

1. (управлять страной, государством и т. п.) кірава́ць, пра́віць; (руководить) кірава́ць;

пра́вить страно́й кірава́ць краі́най;

2. (лодкой, автомобилем, лошадьми и т. п.) кірава́ць.

пра́витьII несов.

1. (исправлять ошибки) пра́віць, папраўля́ць, выпраўля́ць;

2. (вправлять вывихнутое) прост. упраўля́ць;

3. (выпрямлять) спец. выпро́стваць, выраўно́ўваць;

4. (бритву) напраўля́ць, наво́дзіць; (точить) вастры́ць;

5. (совершать, отправлять) уст. пра́віць; (тризну и т. п.) спраўля́ць.