Verbum

прога́рина ж., разг.; см. прога́р.

прогарцева́ть сов. прагарцава́ць.

прогерма́нский полит. прагерма́нскі.

проги́б м.

1. (действие) прагіна́нне, -ння ср., прагіба́нне, -ння ср.; (состояние) прагі́б, -бу м., прагі́н, -ну м.;

2. (место) прагі́б, -бу м., прагі́н, -ну м.

прогиба́ние прагіна́нне, -ння ср., прагіба́нне, -ння ср.;

прогиба́ть несов. прагіна́ць, прагіба́ць;

прогиба́ться возвр., страд. прагіна́цца, прагіба́цца.

прогимнази́ст уст. прагімназі́ст, -та м.;

прогимнази́стка уст. прагімназі́стка, -кі ж.;

прогимна́зия уст. прагімна́зія, -зіі ж.