Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

навью́ченный наўю́чаны;

навью́чивание наўю́чванне, -ння ср.;

навью́чивать несов. наўю́чваць;

навью́чиваться возвр., страд. наўю́чвацца;

навью́чить сов. наўю́чыць, мног. панаўю́чваць;

навью́читься наўю́чыцца.

навя́занный

1. навя́заны;

2. (о чулках, сетях и т. п.) навя́заны; наро́блены;

3. перен. навя́заны; см. навяза́тьI.

навяза́тьI сов. (к навя́зывать)

1. навяза́ць, мног. панавя́зваць;

2. (чулок, сетей и т. п.) навяза́ць, мног. панавя́зваць; нарабі́ць, мног. панарабля́ць;

3. перен. навяза́ць, мног. панавя́зваць.

навяза́тьII несов. (к навя́знуть) насяда́ць, чапля́цца; (налипать) наліпа́ць.

навяза́ться сов., разг.

1. (обременить собой) прычапі́цца, навяза́цца;

2. (напроситься) напрасі́цца, набі́цца.