испыта́тель
1. выпрабава́льнік, -ка
лётчик-испыта́тель лётчык-выпрабава́льнік; (исследователь) дасле́дчык, -ка
2. (экзаменатор)
испыта́тель
1. выпрабава́льнік, -ка
лётчик-испыта́тель лётчык-выпрабава́льнік; (исследователь) дасле́дчык, -ка
2. (экзаменатор)
испыта́тельница
1. выпрабава́льніца, -цы
2. экзамена́тарка, -кі
испыта́тельный
1. выпрабава́льны; (исследовательский) дасле́дчы;
испыта́тельный пери́од выпрабава́льны перы́яд;
2. (экзаменационный) іспы́тны;
испыта́тельский
1. выпрабава́льніцкі; дасле́дніцкі, дасле́дчыцкі;
2. экзамена́тарскі;
испыта́ть
1. вы́прабаваць (каго, што), праве́рыць (каго, што), зрабі́ць іспы́ты (каму, чаму); (исследовать) дасле́даваць;
2. (что — изведать) зазна́ць, зве́даць; (претерпеть — ещё) перане́сці; (почувствовать — ещё) адчу́ць; (пережить) перажы́ць; (узнать) пазна́ць;
испыту́емая
испыту́емый
1.
2.
испыту́юще
испыту́ющий
испыту́ющий взгляд дапы́тлівы (выпрабава́льны) по́зірк;
испы́тывать
1. выпрабо́ўваць (каго, што), правяра́ць (каго, што), рабі́ць іспы́ты (каму, чаму); (экзаменовать) іспы́тваць (каго); (исследовать) дасле́даваць;
2. (что — изведывать) зазнава́ць, зве́дваць; (претерпевать — ещё) перано́сіць; (чувствовать — ещё) адчува́ць; (переживать) перажыва́ць; (узнавать) пазнава́ць;
испы́тывать влече́ние (к чему) адчува́ць ця́гу (да чаго);
испы́тывать наслажде́ние адчува́ць (зве́дваць, зазнава́ць) асало́ду;
испы́тывать нужду́ (в ком, чём) адчува́ць патрэ́бу (у кім, чым);
испы́тывать удово́льствие (от кого, чего) адчува́ць (зазнава́ць) задавальне́нне (ад каго, чаго);