Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

про́волочный драцяны́;

про́волочное загражде́ние драцяна́я загаро́да.

проволо́чь сов., разг., см. проволочи́ть 1;

проволо́чься, см. проволочи́ться 1.

провоня́лый прасмярдзе́лы; см. провоня́ть 1;

провоня́ть сов., прост.

1. (стать вонючим) прасмярдзе́ць;

2. (наполнить запахом) прасмуро́дзіць.

проворкова́ть сов., прям., перен. прабуркава́ць.

прово́рно нареч. (быстро) бы́стра, жва́ва, бо́рзда, шпа́рка; (ловко) спры́тна, паваро́тліва;

прово́рность быстрыня́, -ні́ ж., жва́васць, -ці ж., бо́рздасць, -ці ж., шпа́ркасць, -ці ж.; спры́тнасць, -ці ж., паваро́тлівасць, -ці ж.;

прово́рный (быстрый) бы́стры, жва́вы, бо́рзды, шпа́ркі; (ловкий) спры́тны, паваро́тлівы.

проворова́ться сов., разг. пракра́сціся.