Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

минуси́нский мінусі́нскі.

мину́скул лингв. міну́скул, -ла м.;

мину́скульный міну́скульны.

минусова́ть несов. мінусава́ць.

ми́нусовый спец. мі́нусавы.

мину́та

1. (часть часа) міну́та, -ты ж.;

без 20 мину́т четы́ре без 20 міну́т чаты́ры;

10 мину́т пя́того 10 міну́т на пя́тую;

2. (короткий промежуток времени) хвілі́на, -ны ж., часі́на, -ны ж., часі́нка, -кі ж.;

3. (часть градуса) міну́та, -ты ж.;

80 гра́дусов 30 мину́т 80 гра́дусаў 30 міну́т;

с мину́ты на мину́ту з хвілі́ны на хвілі́ну;

в свобо́дную мину́ту у во́льную хвілі́ну (часі́ну);

в да́нную мину́ту у гэ́ту хвілі́ну;

сию́ мину́ту за́раз, за́раз жа;

под влия́нием мину́ты пад уплы́вам хвілі́ны;

мину́тка разг. хвілі́нка, -кі ж., часі́нка, -кі ж.;

на мину́тку на хвілі́нку (на часі́нку);

мину́тный

1. міну́тны;

мину́тная стре́лка міну́тная стрэ́лка;

2. (кратковременный) хвілі́нны; (временный) часо́вы;

мину́тное де́ло спра́ва (адно́й) хвілі́ны;

мину́тный успе́х хвілі́нны (часо́вы) по́спех; см. мину́та 1, 2;

мину́точка разг. хвілі́начка, -кі ж., часі́начка, -кі ж.

мину́ть сов. міну́ць, праміну́ць, абміну́ць; (окончиться) прайсці́, ско́нчыцца;