Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

извива́ющийся прил. зві́вісты, зві́лісты.

изви́лина ж.

1. зві́ліна, -ны ж., заві́ліна, -ны ж.; (изгиб) вы́гін, -ну м.;

2. анат. зві́ліна, -ны ж.;

изви́лины мо́зга зві́ліны мо́згу;

изви́листость зві́лістасць, -ці ж., пакруча́стасць, -ці ж.;

изви́листый зві́лісты, заві́лісты; пакруча́сты; (волнистый) хва́лісты;

изви́листая полоса́и́ния) хва́лістая пало́са (лі́нія).

извине́ние выбачэ́нне, -ння ср., прабачэ́нне, -ння ср.;

извини́тельность выба́члівасць, -ці ж., праба́чнасць, -ці ж., выбача́льнасць, -ці ж., прабача́льнасць, -ці ж.; дарава́льнасць, -ці ж.;

извини́тельный выба́члівы, праба́чны, выбача́льны, прабача́льны; (простительный) дарава́льны;

извини́ть сов.

1. вы́бачыць (каму што, за што), праба́чыць (каму што, за што); (простить) дарава́ць (каму што, за што);

прошу́ извини́ть меня́ прашу́ вы́бачыць (праба́чыць) мне;

2. уст. (оправдать) апраўда́ць; вы́бачыць, праба́чыць;

э́тот посту́пок нельзя́ извини́ть мо́лодостью гэ́ты ўчы́нак не́льга апраўда́ць маладо́сцю;

извини́(те)! выбача́й(це)!, вы́бач(це)!, прабача́й(це)!, праба́ч(це)! дару́й(це);

извини́ться папрасі́ць прабачэ́ння (у каго);

извиня́ть несов. выбача́ць, прабача́ць; дарава́ць (каму што, за што);