провока́ция правака́цыя, -цыі ж.
провола́кивать несов.
1. правалака́ць, правала́кваць, праця́гваць;
2. разг. праця́гваць, марнава́ць; см. проволочи́ть;
провола́киваться страд. правалака́цца, правала́квацца, праця́гвацца; см. провола́кивать 1.
про́волока ж. дрот, род. дро́ту м.
проволо́ченный и проволочённый правало́чаны, праця́гнуты; см. проволочи́ть 1.
проволочи́ть сов.
1. правалачы́, працягну́ць;
2. (протянуть время) разг. працягну́ць, прамарнава́ць;
проволочи́ться
1. (протащиться) прост. правалачы́ся, працягну́цца;
2. (некоторое время за кем-л.) разг., уст. празаляца́цца (да каго), працяга́цца (за кім).
про́волочка ж., уменьш. дро́цік, -ка м.
проволо́чка ж., разг. (задержка) затры́мка, -кі ж.; (затяжка) заця́жка, -кі ж.; (замедление) замару́джанне, -ння ср.; (волокита) цягані́на, -ны ж.
про́волочник зоол. драця́нік, -ка м.