Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

причине́ние прычыне́нне, -ння ср., прынясе́нне, -ння ср.;

причине́ние поте́рь прычыне́нне страт;

причинённый прычы́нены; зро́блены; прыне́сены; см. причини́ть;

причини́ть сов. прычыні́ць; (сделать) зрабі́ць; (принести) прыне́сці.

причи́нность филос. прычы́ннасць, -ці ж.;

причи́нно-сле́дственный филос. прычы́нна-выніко́вы.

причи́нный в разн. знач. прычы́нны;

причи́нная связь прычы́нная су́вязь.

причиня́ть несов. прычыня́ць; (делать) рабі́ць; (приносить) прыно́сіць;

причиня́ться страд. прычыня́цца; рабі́цца; прыно́сіцца.

причисле́ние прылічэ́нне, -ння ср.

причи́сленный в разн. знач. прылі́чаны;