провозвеще́ние
1. прадвяшча́нне, -ння
2. апавяшчэ́нне, -ння
провозвеще́ние
1. прадвяшча́нне, -ння
2. апавяшчэ́нне, -ння
провозгласи́тель абвяшча́льнік, -ка
провозгласи́тельница абвяшча́льніца, -цы
провозгласи́ть
1. (что — объявить) абвясці́ць; (произнести) сказа́ць;
2. (кого, что кем, чем) абвясці́ць;
провозглаша́ть
1. (что — объявлять) абвяшча́ць; (произносить) гавары́ць, каза́ць;
провозглаша́ть респу́блику абвяшча́ць рэспу́бліку;
провозглаша́ть ло́зунги абвяшча́ць ло́зунгі;
провозглаша́ть тост гавары́ць (падыма́ць) тост;
2. (кого, что кем, чем) абвяшча́ць;
провозглаша́ться
провозглаше́ние абвяшчэ́нне, -ння
провози́тьI
провози́ть ле́сом право́зіць ле́сам;
провози́ть това́ры че́рез грани́цу право́зіць тава́ры праз мяжу́.