Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

провозвеще́ние высок.

1. прадвяшча́нне, -ння ср.;

2. апавяшчэ́нне, -ння ср., абвяшчэ́нне, -ння ср.; см. провозвеща́ть;

провозвещённый

1. прадве́шчаны, прадрачо́ны;

2. апаве́шчаны, абве́шчаны; см. провозвести́ть.

провозгласи́тель абвяшча́льнік, -ка м.;

провозгласи́тельница абвяшча́льніца, -цы ж.;

провозгласи́ть сов.

1. (что — объявить) абвясці́ць; (произнести) сказа́ць;

2. (кого, что кем, чем) абвясці́ць;

провозглаша́ть несов.

1. (что — объявлять) абвяшча́ць; (произносить) гавары́ць, каза́ць;

провозглаша́ть респу́блику абвяшча́ць рэспу́бліку;

провозглаша́ть ло́зунги абвяшча́ць ло́зунгі;

провозглаша́ть тост гавары́ць (падыма́ць) тост;

2. (кого, что кем, чем) абвяшча́ць;

провозглаша́ться страд. абвяшча́цца;

провозглаше́ние абвяшчэ́нне, -ння ср.;

провозглашённый

1. абве́шчаны; ска́заны;

2. абве́шчаны; см. провозгласи́ть.

провози́тьI несов. (к провезти́) право́зіць;

провози́ть ле́сом право́зіць ле́сам;

провози́ть това́ры че́рез грани́цу право́зіць тава́ры праз мяжу́.