исполня́тьсяI несов.
1. (осуществляться) здзяйсня́цца, збыва́цца, спра́ўджвацца;
жела́ние моё исполня́ется жада́нне маё здзяйсня́ецца (збыва́ецца);
2. (о времени) спаўня́цца;
че́рез ме́сяц ма́льчику исполня́ется пять лет праз ме́сяц хло́пчыку спаўня́ецца пяць гадо́ў;
3. страд. выко́нвацца, здзяйсня́цца; см. исполня́тьI.
исполня́тьсяII несов., уст. (наполняться) по́ўніцца (чым); напаўня́цца (чым); (проникаться) прася́кацца (чым).
исполня́ющий
1. прич. які́ (што) выко́нвае; які́ (што) здзяйсня́е; см. исполня́тьI;
2. прил. выко́нваючы;
исполня́ющий обя́занности выко́нваючы абавя́зкі.
исполосо́ванный спаласава́ны;
исполосова́ть сов., разг. спаласава́ць.
испо́льзование выкарыста́нне, -ння ср., скарыста́нне, -ння ср.; (неоконч. действие — ещё) выкарысто́ўванне, -ння ср., скарысто́ўванне, -ння ср.;
испо́льзованный вы́карыстаны, скарыста́ны; ужы́ты;
испо́льзовать
1. сов. вы́карыстаць, скарыста́ць; ужы́ць;
2. несов. выкарысто́ўваць, скарысто́ўваць; ужыва́ць;
испо́льзоваться несов., страд. выкарысто́ўвацца, скарысто́ўвацца; ужыва́цца.
испо́льничать несов., ист. працава́ць напалаві́ну;