прихотли́вый
1. (привередливый) перабо́рлівы; (капризный) капры́зны; (требовательный) патрабава́льны;
прихотли́вый вкус перабо́рлівы (капры́зны, патрабава́льны) густ;
2. (затейливый, вычурный) вы́чварны; (замысловатый) мудраге́лісты, вы́мудраваны, вы́штукаваны;
прихотли́вый узо́р вы́чварны (мудраге́лісты) узо́р.
при́хоть ж. капры́з, -зу м.; недарэ́чнае жада́нне (хаце́нне); дзіва́цтва, -ва ср.; обл. пры́хамаць, -ці ж., выдва́ры, -раў ед. нет.
прихрабри́ться сов., разг. прыхрабры́цца.
прихра́мывание наку́льгванне, -ння ср.;
прихра́мывать несов. наку́льгваць.
прицве́тник бот. прыкве́так, -тка м.;
прицве́тный прыкве́ткавы.
прице́л м.
1. (действие — прицеливание) прыцэ́л, -лу м., мн. нет; прыцэ́льванне, -ння ср., мн. нет;
ли́ния прице́ла лі́нія прыцэ́лу (прыцэ́львання);
2. (приспособление) прыцэ́л, -ла м.;
ра́мка прице́ла ра́мка прыцэ́ла;
опти́ческий прице́л апты́чны прыцэ́л;
постоя́нный прице́л пастая́нны прыцэ́л;
◊
взять на прице́л узя́ць на прыцэ́л;
прице́ливание прыцэ́льванне, -ння ср.; нацэ́льванне, -ння ср.;
прице́ливать несов., прост. прыцэ́льваць; нацэ́льваць;