нави́тый
1. наві́ты,
2. наві́ты,
3. накла́дзены,
нави́тый
1. наві́ты,
2. наві́ты,
3. накла́дзены,
нави́ть
1. наві́ць,
2. (изготовить витьём) наві́ць,
3.
4.
нави́ться наві́цца,
навлека́ть
навлека́ть на себя́ подозре́ние выкліка́ць да сябе́ падазро́насць;
навлека́ть на себя́ гнев накліка́ць на сябе́ гнеў;
навлека́ться
навле́чь
наводи́ть
1.
наводи́ть мост наво́дзіць мост;
наводи́ть ору́дие наво́дзіць гарма́ту;
наводи́ть поря́док наво́дзіць пара́дак;
наводи́ть лоск, гля́нец наво́дзіць гля́нец, глянцава́ць;
наводи́ть красоту́
наводи́ть на себя́ красоту́ прыхаро́швацца;
наводи́ть на след наво́дзіць на след;
наводи́ть на мысль наво́дзіць на ду́мку;
2.
наводи́ть тоску́ наганя́ць (наво́дзіць) тугу́;
наводи́ть у́жас наганя́ць (наво́дзіць) жах;
наводи́ть ску́ку наганя́ць (наво́дзіць) нуду́;
◊
наводи́ть тень наво́дзіць цень;
наводи́ть спра́вки даве́двацца;
наводи́ть кри́тику (на кого, что) наво́дзіць кры́тыку (на каго, што);
наводи́ться
наво́дка
1. (действие) навядзе́нне, -ння
наво́дка гля́нца навядзе́нне гля́нцу;
наво́дка моста́ навядзе́нне мо́ста;
2. (орудия) наво́дка, -кі
прямо́й наво́дкой прамо́й наво́дкай.
наводне́ние
1. (паводок) паво́дка, -кі
по́мощь пострада́вшим от наводне́ния дапамо́га пацярпе́лым ад паво́дкі;
2. (действие) затапле́нне, -ння