Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наба́тный наба́тны.

набе́г набе́г, -гу м.; (нападение) напа́д, -ду м.;

с набе́га, с набе́гу з разбе́гу, з налёту, з разго́ну.

набе́гать сов.

1. (что — бегая, получить, приобрести) разг. набе́гаць (што);

набе́гать просту́ду набе́гаць прасту́ду;

2. охот. набе́гаць, наслядзі́ць;

3. (лошадь) спец. аб’е́здзіць;

набега́ть несов., в разн. знач. набяга́ць; см. набежа́ть.

набе́гаться сов., разг. набе́гацца.

набедова́ться сов., обл., см. набе́дствоваться.

набедоку́рить сов., разг. напраку́дзіць, нагарэ́знічаць, насваво́ліць.

набе́дренник церк. набе́дранік, -ка м.;

набе́дренный набе́драны;

набе́дренная повя́зка набе́драная павя́зка.

набе́дствоваться сов., разг. нагарава́цца.