крайко́м (краево́й комите́т) крайка́м, -ма
Verbum
анлайнавы слоўніккра́йне
кра́йний
1. (находящийся на краю) кра́йні;
кра́йняя изба́ кра́йняя ха́та;
кра́йняя ле́вая
кра́йние чле́ны пропо́рции
2. (чрезвычайный) кра́йні, надзвыча́йны; (последний) апо́шні;
кра́йние ме́ры кра́йнія (надзвыча́йныя, апо́шнія) ме́ры (за́хады);
кра́йний срок апо́шні тэ́рмін;
кра́йняя цена́ апо́шняя цана́;
кра́йняя необходи́мость кра́йняя неабхо́днасць (пі́льная патрэ́ба);
в кра́йнем слу́чае у кра́йнім вы́падку;
к кра́йнему сожале́нию на вялі́кі жаль;
по кра́йней ме́ре прына́мсі, па кра́йняй ме́ры;
кра́йность
1. кра́йнасць, -ці
переходи́ть из одно́й кра́йности в другу́ю перахо́дзіць з адно́й кра́йнасці ў і́ншую;
кра́йности схо́дятся кра́йнасці сыхо́дзяцца;
впада́ть в кра́йность упада́ць у кра́йнасць;
до кра́йности да кра́йнасці;
в кра́йности у кра́йнім вы́падку;
2. (тяжёлое положение) ця́жкае стано́вішча; (беда) бяда́, -ды́
быть в кра́йности быць у ця́жкім стано́вішчы.
Кра́ков
кра́ковский кра́каўскі.
краковя́к кракавя́к, -ка
кра́ля
Крамато́рск
крамато́рский крамато́рскі.