Verbum

бунтова́ться прост. бунтава́цца.

бунтово́й сці́ртавы; вя́зкавы; па́кавы; см. бунт​^II.

бунтовско́й бунто́ўны, бунта́рскі, бунта́рны.

бунтовщи́к бунтаўшчы́к, -ка́ м.;

бунтовщи́ца бунтаўшчы́ца, -цы ж.;

бунтовщи́ческий бунтаўшчы́цкі.

бунчу́жный ист. бунчу́жны.

бунчу́к ист. бунчу́к, -ка́ м.