Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

навинти́ться накруці́цца, мног. панакру́чвацца.

нави́нченный (навёрнутый) накру́чаны, мног. панакру́чваны;

нави́нчивание накру́чванне, -ння ср.;

нави́нчивать несов. накру́чваць;

нави́нчиваться возвр., страд. накру́чвацца.

нависа́ть несов., в разн. знач. навіса́ць; (угрожать — ещё) пагража́ць;

нависа́ет опа́сность навіса́е (пагража́е) небяспе́ка.

нави́слый разг. наві́слы.

нави́снуть сов., в разн. знач. наві́снуць, мног. панавіса́ць;

нави́сла опа́сность наві́сла небяспе́ка;

нави́сла угро́за наві́сла пагро́за;

нави́сший

1. прич. які́ (што) наві́с;

2. прил. наві́слы.

на́вись разг. на́вісь, -сі ж.