Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

коле́блющийся

1. прич. які́ (што) калы́шацца, які́ (што) гайда́ецца, які́ (што) вару́шыцца, які́ (што) кра́таецца; які́ (што) хіста́ецца, які́ (што) калыва́ецца, які́ (што) ківа́ецца; які́ (што) вага́ецца, які́ (што) зы́баецца; см. колеба́ться 1—6;

2. прил., физ. хіста́льны, вага́льны;

3. прил. (шаткий, неустойчивый) хі́сткі; (изменчивый) зме́нлівы.

колебну́ть сов. и однокр.

1. калыхну́ць, скалыхну́ць, гайдану́ць, варухну́ць, зварухну́ць;

2. хісну́ць, хістану́ць, калыўну́ць, скалыўну́ць, кіўну́ць, крану́ць, варухну́ць, зварухну́ць;

3. вагану́ць, зыбану́ць, зыбну́ць; см. колеба́ть 1—3;

колебну́ться

1. калыхну́цца, скалыхну́цца, гайдану́цца, варухну́цца, зварухну́цца, крану́цца;

2. хісну́цца, хістану́цца, калыўну́цца, скалыўну́цца, кіўну́цца, крану́цца, варухну́цца, зварухну́цца;

3. вагану́цца, зыбану́цца, зыбну́цца; см. колеба́ться 1—3.

колеи́стый каляі́ністы.

коле́нка ж., разг. кале́на, -на ср.

коленко́р каленко́р, -ру м.;

коленко́ровый каленко́равы.

коле́нный анат. кале́нны;

коле́нная ча́шка кале́нная рэ́пка;

коле́нное сочлене́ние кале́ннае сучляне́нне;

коле́нный суста́в кале́нны суста́ў.

коле́но в разн. знач. кале́на, -на ср.;

коле́но реки́ кале́на ракі́;

коле́но трубы́ кале́на трубы́;

сиде́ть у кого́-л. на коле́нях сядзе́ць у каго́е́будзь на кале́нях;

поста́вить на коле́ни паста́віць на кале́ні;

и мо́ре по коле́но і мо́ра па кале́на;

воробью́ по коле́но вераб’ю́ па кале́на.

коленопреклоне́ние кле́нчанне, -ння ср.;