Verbum

привора́живать несов.

1. прываро́жваць, прычаро́ўваць;

2. перен. зачаро́ўваць, захапля́ць, прыва́бліваць;

привора́живаться страд.

1. прываро́жвацца, прычаро́ўвацца;

2. зачаро́ўвацца, захапля́цца, прыва́блівацца; см. привора́живать.

привора́чивать несов.

1. разг. прываро́чваць;

2. (повернув, подъезжать) прост. прываро́чваць, падваро́чваць;

3. (приставать к берегу) прыстава́ць, прыча́льваць;

4. уст., прост. прычаро́ўваць, прываро́жваць;

привора́чиваться страд.

1. прываро́чвацца;

2. прываро́чвацца, падваро́чвацца;

3. прычаро́ўвацца, прываро́жвацца; см. привора́чивать​ ^{1, 2, 4}.

приворожённый

1. прываро́жаны, прычарава́ны;

2. зачарава́ны, захо́плены, прыва́блены; см. приворожи́ть;

приворожи́ть сов.

1. прываражы́ць, прычарава́ць;

2. перен. зачарава́ць, захапі́ць, прыва́біць.

приворо́т м., уст., обл. ча́ры, -раў ед. нет, чараўні́цтва, -ва ср., мн. нет, нагаво́р, -ру м.

привороти́ть сов.

1. разг. прывярну́ць;

привороти́ть ка́мень к стене́ прывярну́ць ка́мень да сцяны́;

2. прост. (повернув, подъехать) прывярну́ць, падвярну́ць;

привороти́ть к крыльцу́ прывярну́ць (падвярну́ць) да га́нка;

3. (пристать к берегу) прыста́ць, прыча́ліць;

4. уст., прост. прычарава́ць, прываражы́ць.

приворо́тный​^I разг. прываро́тны;

приворо́тная скаме́ечка прываро́тная ла́вачка.

приворо́тный​^II уст., обл. нагаво́рны, чараўні́чы;

приворо́тное зе́лье нагаво́рнае зе́лле.