Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

исчерпа́ть сов. вы́чарпаць;

исчерпа́ться вы́чарпацца;

исче́рпывание вычэ́рпванне, -ння ср.;

исче́рпывать несов. вычэ́рпваць;

исче́рпываться возвр., страд. вычэ́рпвацца;

вопро́с (инциде́нт) исче́рпывается пыта́нне (інцыдэ́нт) вычэ́рпваецца;

исче́рпывающе нареч. вычарпа́льна;

исче́рпывающий

1. прич. які́ (што) вычэ́рпвае;

2. прил. вычарпа́льны.

исчерти́ть сов. счарці́ць; (исписать) спіса́ць; (исчёркать) скрэ́сліць.

исче́рченный счэ́рчаны; спі́саны, скрэ́слены;

исче́рчивать несов. счэ́рчваць; (исписывать) спі́сваць; (исчёркивать) скрэ́сліваць;