Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

избира́тель вы́баршчык, -ка м.;

избира́тельница вы́баршчыца, -цы ж.;

избира́тельность в разн. знач. выбіра́льнасць, -ці ж.;

избира́тельный

1. вы́барчы;

всео́бщее избира́тельное пра́во усеагу́льнае вы́барчае пра́ва;

избира́тельный о́круг вы́барчая акру́га;

избира́тельный уча́сток вы́барчы ўча́стак;

2. спец. выбіра́льны;

избира́тельные сво́йства све́та выбіра́льныя ўласці́васці святла́.

избира́ть несов.

1. выбіра́ць;

избира́ть кратча́йшее расстоя́ние выбіра́ць найкараце́йшую адле́гласць;

2. (кем, чем, кого — выбирать голосованием) выбіра́ць;

избира́ть председа́телем сельсове́та выбіра́ць старшынёю сельсаве́та;

избира́ться страд.

1. выбіра́цца;

2. выбіра́цца; см. выбира́ть.

изби́тость збі́тасць, -ці ж.;

изби́тый прям., перен. збі́ты;

изби́тый сюже́т збі́ты сюжэ́т.

изби́ть сов.

1. (нанести побои) збіць, мног. пазбіва́ць, пабі́ць, набі́ць;

2. (перебить) забі́ць; перабі́ць;

3. (истребить) вы́нішчыць; см. избива́ть;

изби́ться прост. збі́цца, пабі́цца; (об обуви) збі́цца, стапта́цца.